Ik was zo zenuwachtig.
Heb echt geen oog dicht gedaan!
Om 4.30 ging de wekker.
Tjah, het was zo ver.... 13 januari 2014
De dag waar ik al ruim 2,5 jaar op aan het wachten was.
De operatie!
Bah.......
Kon ik de tijd niet verder spoelen of terug draaien, zodat ik nooit akkoord was gegaan voor de operatie.
Ik werd steeds banger.
Samen met pap, mam en Sebas ben ik naar het Atrium ziekenhuis in Heerlen gegaan.
We moesten ons om 7.00 uur melden.
Onderweg gierden allemaal rillingen door mijn lijf.
Waar ben ik aan begonnen?
Dat was de vraag wat steeds door me heen ging.
Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis, begon ik steeds meer te trillen op mijn benen.
Sebas hield mijn hand vast en duwde me strak tegen hem aan.
We moesten ons melden bij de opname.
Daar werd ik meteen verneveld, voor de astma.
Daarna moest ik 2 tabletjes innemen.
Een slaaptablet en een rustgevend tablet.
Nog even de laatste keer pap en mam een knuffel geven.
En Sebas nog even de laatste paar kussen voordat het een tijdje niet meer zou gaan.
Met tranen in mijn ogen werd ik weggereden.
Pap, mam en Sebas kwamen nog een stukje achter me aan.
Daar nog even gauw een kus aan Sebas gegeven.
Met tranen in mijn ogen moest ik hen achterlaten.
Daar werd het al een beetje wazig voor mijn ogen door het tabletje.
Toen ik op de OK terecht kwam moest ik naar een ander smal bedje klimmen.
Links van me hingen een aantal foto's van me op aan de muur.
De zusters en broeders wat langs me stonden en voorbij kwamen lopen wenste me succes en stelde me nog even gerust.
Ook Dr. de Jonge zag ik op en neer lopen.
Vanaf dat moment weet ik niets meer en ben ik alles kwijt.
De operatie zou 4,5 uur duren.
Na 6,5 uur hebben mijn ouders toch maar eens naar het ziekenhuis gebeld, om te vragen hoever en waar ik was.
Ze mochten rustig aan gaan rijden naar het ziekenhuis.
De operatie heeft toch iets langer geduurd dan verwacht.
Om 15.00 uur werd ik wakker op de uitslaapkamer.
Het duurde voor mijn gevoel erg lang voordat ik naar de afdeling werd gebracht.
Op de achtergrond hoorde ik een paar zusters met elkaar praten, dat ik 39,4 graden koorts had gehad op de OK en dat ze het even in de gaten moesten houden.
Zelf voelde ik me wel heel misselijk en heel moe.
Eindelijk om 15.30 uur werd ik naar de afdeling gebracht.
Ik kwam op afdeling 14 te liggen langs een man.
Al gauw kwamen pap, mam en Sebas.
Ik was heel blij dat ze er waren, maar tegelijkertijd was ik heel moe.
Lief he!
Ik had zo'n dorst, maar mocht nog niets drinken, omdat ik nog steeds heel misselijk was.
Al gauw moest ik veel bloed braken door die kleine opening wat ik had.
Dit kwam, doordat ik onder de operatie veel bloed heb doorgeslikt.
Ik had veel pijn.
Druk op mijn hoofd en kaak.
Ik heb heel veel gekoeld met de koelpacks.
Dat gaf wel een prettig gevoel.
's Avonds toen pap, mam en Sebas weg waren heb ik nog even proberen tv te kijken, dit lukte niet echt.
Ik kon het niet volgen, mijn ogen vielen steeds dicht.
Zo, dit is even genoeg voor vandaag.
Tot morgen!
poe poe wat een dag
BeantwoordenVerwijderen